| Indicatie: | nierinsufficientie, B-cel maligniteiten, autoimmuunziekten, ontstekingsreacties, transplantatie, AIDS |
| Eenheid: | mg/l |
| Referentiewaarden: | < 1,9 mg/l |
| Interpretatie: | De leeftijd gerelateerde daling in GFR gaat gepaard met een vergelijkbare stijging van β2-microglobuline tot waarden van ca. 3 mg/l bij 80-jarigen.
Door metabolisme en degradatie van HLA dissocieert β2-microglobuline van de zware keten en komt vrij in de extracellulaire vloeistof bij celafbraak.
β2-Microglobuline is verhoogd bij nierfalen, B-cel maligniteiten, autoimmuunziekten, ontstekingsreacties, afstotingsreactie na transplantatie en AIDS. Dialysepatiënten hebben sterk verhoogde β2-microglobuline (30-50 mg/l) wat kan resulteren bij langdurige hemodialyse tot amyloidose (depositie van β2-microglobuline in de glomerulaire membraan). Bij morbus Waldenstrom (lymfoplasmacytair lymfoom) en multipele myeloom wordt een β2M waarde van ≥3,0 mg/l als factor voor vroege progressie gezien. |
| Testeigenschappen: | |
| Doorbelgrenzen: | |
| Bronvermelding: |
- Bataille R, Magub M, Grenier J, et al: Serum beta-2-microglobulin in multiple myeloma: Relation to presenting features and clinical status. Eur J Cancer Clin Oncol 1982;18:59-66
- Garewal H, Durie BG, Kyle RA, et al: Serum beta-2-microglobulin in the initial staging and subsequent monitoring of monoclonal plasma cell disorders. J Clin Oncol 1984;2:51-57
- Norfolk D, Child JA, Cooper EH, et al: Serum beta-2-microglobulin in myelomatosis: potential value in stratification and monitoring. Br J Cancer 1980;42:510-550
|
