Gammahydroxyboterzuur

Urine: 0-10 mg/L Serum: 0-4 mg/L

Serum: 0-4 mg/l: endogene concentraties 25-75 mg/l: euforie, verhoogd libido 50-150 mg/l: slaap, spontane bewegingen, af en toe openen ogen 150-250 mg/l: coma, reageert op pijnprikkels

250 mg/l: diep coma, niet reagerend op pijnprikkels, ernstige ademhalingsdepressie

Gebruik van gammahydroxyboterzuur is langer aantoonbaar in urine dan in het plasma/serum. Gebruik is tot 6 uur na inname in het plasma/serum te detecteren, in urine tot 8-12 uur na inname.

Cave: onthoudingsverschijnselen bij GHB verslaafden, zoals rhabdomyolyse, angst, trillingen, motorische storingen, slapeloosheid, agressiviteit, psychotische verschijnselen zoals hallucinaties, paronoide wanen en delirium. Minder dan 5% van het GHB wordt onveranderd in de urine uitgescheiden, de rest wordt gemetaboliseerd tot CO2 en water.

In het lichaam worden gamma butyrolacton (GBL) en 1,4-butaandiol (4-BD) volledig omgezet in GHB met een halfwaardetijd van 1 minuut. GBL wordt dan ook gemeten als GHB.

Rapportage: GHB in urine/serum Resultaten lager dan de bepalingsgrens worden gerapporteerd als <25 mg/l. Resultaten hoger dan de bepalingsgrens worden gerapporteerd als kwantitatief getal.

Het is met onze huidige bepalingsmethode niet mogelijk een bepalingsgrens van 10 mg/L met voldoende juistheid en precisie te bepalen waardoor de huidige bepalingsgrens 25 mg/L is. Hierdoor kan GHB gebruik waarbij de concentratie tussen 10-25 mg/l (urine) ligt gemist worden.

Bij de interpretatie van de resultaten dient rekening gehouden te worden met een meetonzekerheid van de analysemethode. Voor meer informatie kunt u terecht bij de dienstdoende ziekenhuisapotheker.

ISO15189 M272 KF.TOX.01

www.toxicologie.org