Interpretatie: | Voor schatting van coronaire hartziekten (cardiovasculair risicomanagement) is bepaling van alleen HDL-cholesterol niet zinvol, maar heeft het "Lipidspectrum" de voorkeur. Eventueel kan hiervoor ook alleen TC//HDL cholesterol ratio bepaald worden.
Het HDL lipoproteine partikel verzamelt cholesterol in de weefsels en transporteert dit naar de lever. Een verlaagd HDL-cholesterol (cq een verhoogd Chol/HDL ratio) is een onafhankelijke risicofactor voor coronaire hartziekten.
Het HDL lipoproteine partikel bevat de eiwitten APO-AI en APO-AII die als cofactor fungeren voor resp, LCAT en Lipase. De bepaling van APO-AI heeft geen meerwaarde boven de bepaling van HDL.
Gebruik van anabole steroiden geeft sterk verlaagde HDL waarden (tot 0,2 mmol/l) en oestrogenen geven een lichte verhoging. Verder stijgt HDL bij matig alcohol gebruik, medicijnenen (bv fenobarbital), inspanning. Bij hypertriglyceridemie is HDL veelal verlaagd.
Artificiële verlaging van HDL-cholsterol kan worden gevonden bij aanwezigheid van hoge M-proteine (mn van het type IgM). Met de huidige 2e generatie HDL bepaling is dit overigens verbeterd. Om dit te ondervangen wordt bij elke HDL < 0,6 mmol/l worden IgG, IgM en IgA toegevoegd. |
Bronvermelding: | NHG Multidisciplinaire richtluijn cardiovasculair risicomanagement, herziening 2011. Utrecht: NHG, 2011
Handboek medische laboratoriumdiagnostiek. H. Hooijkaas, K. Mohrmann, L.C. Smeets, J.H.M. Souverijn, G.H.M Tax. Tweede druk 2013. Pag.: 768 |